Predestynacja

 

Niepewną melodią czas płynie,

Rymami, które wiatr niesie do chmur.

Strofy jaśnieją w słońcu - lecz giną,

W przeznaczeniu braknie klarownych słów.

Los pozamykał bramy królestwa,

Ludzkie postacie w pacynki zmienił.

Nędzne teatrum i nędzna wersja,

Tej dramy pisanej przeznaczeniem.

Za zasłoniętą kurtyną losu

Ledwo widoczne postacie krążą:

Być może kat, a może królewicz,

Świeci jasno lub czerwono słońce.

Nie mam pomysłu na kolejny wers.

W miejscu, w jednym zdaniu się kręcę,

Nie mogę przed zamkniętą bramą stać,

Może … czas weźmie sprawy w swe ręce?