Ostrożnie!
Ostrożnie!
Nie zabaw się moją duszą,
To przecież cielesny twór.
Przezroczysta - czuje ciałem
Zaślepiający myśli ból.
I uczuciami się nie baw!
Czułość - to nie drewniany ton,
To łagodny światła podmuch,
Uczucia dźwiękiem harfy brzmią.
Nie baw się kruchym jestestwem,
Ranny ptak nie pofrunie w dal -
I zapomni dźwięki szczęścia.
Nie zapisz siebie w moich łzach.
Ciekawe " przeslanie ".....
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńTo nasze marzenie, nie zawsze spełnione, mieć dobrych ludzi wokół siebie i nie spodziewać się po nich niczego złego. Życie uczy raczej ostrożności w stosunkach ludzkich, stąd taki wiersz. Pozdrawiam. Beata Wałuszko
OdpowiedzUsuń