Jasne miejsce

 




Przygasłam, już nie chcę być wiatrem,

Czarna dziura życia wciąga mnie,

A skrzydła myśli w dół opadły,

Chociaż nadal mam świecący cel.


Chciałam uciec na kraniec świata,

A przynajmniej bliżej szczęścia być!

Spełnić słodki sen wariata -

Bez okowów, więzów - lekko żyć.


Przygasłam, tak jak przygasa wiatr,

Choć nadal groźnie piórka stroszę.

Los rozdaje i zabiera los,

Gasną światełka mojej duszy.


Zanim to życie się zaciemni,

Odejść w jaśniejsze miejsce muszę,

Poszukać mocy w wiatru pędzie,

Zgnieść zmęczenie w zmęczonej duszy.

Komentarze

  1. Warto walczyc o siebie....!!!!!!!

    OdpowiedzUsuń
  2. Oczywiście, zawsze trzeba walczyć o siebie. Pozdrawiam. Beata Wałuszko

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia