Bajka z morałem

 

W kąciku dla lalek - wielkie zamieszanie!

Misio ogłosił: „Czas na rozliczanie”.

 

Wszystkie zabawki poruszone żywo:

„ Kogoś skażemy! Ma być sprawiedliwie!”

 

Pajacyk z kąta, z naderwanym uchem,

Widzi szansę: „ Nareszcie błysnę, fuksem!

 

Sława popłaca, będą i pieniądze,

Znajomości. Jestem na dobrej drodze”

 

I stoi już pajac na klocków stosie:

„Jasnowidz wskazał - lalki, misie drogie,

 

Że naderwane ucho i brak zdrowia,

To robota tej lalki, tej tu - nowej!

 

Jasnowidz to przedni, ruski fachowiec,

Omal nie urwała mi całej głowy!"

 

Bez dowodów i sądowej rozprawy -

Na nową lalę rzuciły się zabawki.

 

Pogryzły policzki, wyrwały loczki,

Porwały suknię, połamały rączki.

 

Biedna lala, choć pomocy wołała,

Zabawką "do wyrzucenia" została!

 

A pajac triumfuje:" Teraz się zacznie!

Ptasiego mleka - nigdy nie zabraknie!"

 

Morał tejże opowiastki jest taki,

Żeby samodzielnie dociekać prawdy!

 

Nie dać się kłamcom na sznurku prowadzić,

Nie być zwykłą zabawką, dowód sprawdzić!