Zapach akacji

 




Piruety wykręca wiatr natchniony,

Z zapachu akacji stroi się szalem.

Ludzki umysł w euforii tonie,

Aromat kwitnienia złudy rozdaje.

 

Nie pytaj mnie - dlaczego wiatrem pachnę,

Podążam wraz z nim, gdzie oczy poniosą?

Po co szyję suknię z kwiatów akacji?

Wiesz przecież!


 Do nieba tak blisko wiosną.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia