Obraz nieba

 

Pośród życia istotnych podróży

Jest też i taka podróż: w głąb siebie,

Do tajemnicy istnienia - duszy.

To tutaj skryte emocje drzemią.

 

Tu biorą początek moje wiersze,

Malowane nieba kolorami,

Które od świtania barwią duszę:

Białym różem, szarości błyskami.

 

Ludzie rzadko spoglądają w niebo,

Choć ono czaruje kolorami:

Wieczorem - słońca złotą purpurą,

Granatem nocy - między gwiazd srebrami.

 

Nie jestem malarzem. Kopuła chmur

Spod pędzla - na płótnie nie popłynie.

Za to niebo me myśli maluje,

Choć farb brak - podniebny sen opiszę.






 

 

 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia