Wiosenna awantura
Na wiosennym niebie rozświetlony róż -
Wyraźną granicę z szarością tworzy.
Gorący słup powietrza w miejscu stoi,
Zaraz niebo awanturę urządzi!
Słychać groźne pomruki z głębi niebios -
Jeszcze jakoby zza lasu, z daleka.
Niebo rozsierdziło się gradem, deszczem,
Ulicę zalewa chłodnej wody rzeka.
Drzewa, krzewy - zielenią tańczą z wiatrem,
Niech deszcz je orzeźwi, niech sobie pada!
Natura lubi pić świeżą deszczówkę
I stroić się w białe perły gradu.
Komentarze
Prześlij komentarz