Przedwiośnie

 



Na przedwiośniu nowe szaty przymierza słońce:

W barwach cytryny, białego złota, purpury.

Otula świat fałdami słonecznego płaszcza,

W blaskach ciepłego stroju natura się budzi.

 

Jak w lustrze mienią się na wodzie słońca szaty,

Szarfa słonecznej sukni głaska mnie po twarzy.

Myślę tylko o tym, by zdradliwy wiatr czy deszcz,

Spruć nowej kreacji słońca - się nie odważył.  

 


Na zdjęciu -  przedwiosenne, niepowtarzalne i charakterystyczne rozlewisko Biebrzy, rzeki mojego dzieciństwa.


Fraszka:

Nemo autem naturae sansus irascitur ( Nikt zdrowy na umyśle nie gniewa się na naturę) Seneka - O gniewie 

Nie gniewam się na naturę, tylko na jej aspekty niektóre:

                                                                                        dzień ponury,

                                                                                        kreatury,

                                                                                        karykatury,

                                                                                        burzowe chmury,

                                                                                        awantury,

                                                                                        oberwanie chmury.


Można sobie wybrać i dopisać coś jeszcze, w zależności od sposobu, w jaki natura zalazła nam za skórę.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia