Obok

 < Życie to ustawiczne wspinanie się pod górę. I dobrze, bo zbieganie z górki jest tylko ekscytujące, ale nigdy zarazem twórcze, satysfakcjonujące i ekscytujące.>

nie zaszłam w życiu zbyt wysoko

opleciona wieloma parami dłoni

grzęzłam

zapadałam się w brudnym piachu

te cudze dłonie jak suche patyki

darły raniły moje ciało

tu gdzie jestem

jest tak zwane obok

obok losu

obok życia

obok wielkich pieniędzy

a nawet obok miłości

drzewa tutaj nie rosną

tu przy drogach rosną znaki zapytania

ciemno tu i ciasno

obok mnie pełno takich jak ja

niektórzy czegoś chcą

bycie obok im nie odpowiada

ja też jestem z tych ambitnych

wzrok mam jeszcze dobry

widzę szczyt

i choć ciało już nie te

i siły nie te

zmęczonym krokiem

powolutku

ruszam 

pod górkę 

nie chcę patrzeć na tutejsze popękane niebo