Smutku mój

 smutku mój 

bądź ze mną zawsze gdy cię zawołam

nie chowaj się za ścianami

wolę byś ty był czasami

niż erupcje słoneczne

smutku bądź ze mną w dobre chwile

bym nie umiała zapomnieć

że jest jeszcze ciemność

chcę czasami tęsknić do ludzi

bądź wtedy ze mną

błogosławione łzy ludzkie
 
gdy smucić się trzeba

nie dopuść do tego

bym śmiała się gdy inni płaczą

lecz smutku

gdy jest mi bardzo źle odejdź daleko

nie dopuść by twój cień

przesłonił mi 
  rzeczywistość


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia