Spokój serca








To nie bajka wokół! Szukać chcę
Zbłąkanej ludzkiej serdeczności,
Cudzych zdań, których zechcę znać treść;
Słów, których sens wypełnić można.
A gdybym blaski pozbierała
Kryształków deszczu, rosy porannej
I myśli uśmiechem związała -
Barwą kwiatów: wrzosów i astrów?
Wszystko to razem - przytuliła
Do serca, co rytm swój zgubiło?
Jak ptak w piersiach tłucze się, kwili:

Może lepiej, znośniej by było!



Fraszka:


Proporcje losu

Ludzkie spełnienie jest złociste jak słońce,
Lecz los wydziela - promień musi wystarczyć.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia