Bezdomność

< Najwspanialsze miejsce na ziemi? Miejsce, gdzie mam własny dach na głową. >

Cały ten swój świat zamknął w dwóch małych torbach:

I przeszłość, i teraźniejszość, i kąt do spania.

Nawet gdzieś zniknął ten strach, ten ból w jego oczach,

Wsparł się na cudzej klatce schodowej o poręcz.

- Czekam godzinę na gorący słoik zupy,

Miała mi kobieta przynieść - zaczął rozmowę.

Czy jakieś ręce zdławiły cię bez skrupułów?

Czy teraz brak dobrych rąk, by ci po ludzku pomóc?

Poprosił o datek, mam nawet jakieś drobne,

Choć teraz takie czasy - zawsze kartą płacę.

Chciałabym, żeby Chrystus był przy nim i przy mnie,

Oszczędził ludziom poniewierki, nieszczęść w losie.