Ucieczka od przeznaczenia




Prozaiczne życie zakładkami przełożę,
Przecinkami oddzielę dnia smętne widoki,
Ktoś zawiesił na strachu na wróble mą duszę,
Stary, słomkowy kapelusz zasłania oczy.

A za tym zaoranym polem pociąg pędzi,
Jadą w bezkres wagony pełne tęsknot, wizji.
W dalekie krajobrazy niesie wyobraźnia,
Jest inne życie, inny świat! Sączą się myśli.

W każdym życiu jest jakieś przedmieście, początek!
Z ekscytacją - w dłoni ściskam na pociąg bilet,
Wysiadam na końcu świata, spoglądam w lustro:
Wciąż widzę stracha w łatach, nie barwy motyla!



Nieraz myślimy, że uciekamy od przeznaczenia. Być może naszym przeznaczeniem są - daremne próby ucieczki.

Muszę dodać, że nasze przeznaczenie " porusza się" znacznie szybciej niż my i nie opuszcza nas - nawet aż do śmierci.
I po śmierci również. Mnóstwo wielkich i zasłużonych ludzi pozostawia po sobie  wielkie odkrycia, dzieła naukowe i artystyczne, - twórców już dawno nie ma na świecie, a ich dokonania żyją pełnią życia i  nie zostaną nigdy zapomniane. 
Na zakończenie wywodu napisałam o tej fajniejszej części naszego przeznaczenia.





Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Obraz
  Siedzę zaklęta w „nie chce mi się”, Zasłuchana w pochmurne ego; Zastój dobry jak każdy inny, Dzisiaj nie trzeba mi niczego!   Zielonooki kot sąsiadów Ociera się o moje nogi - Zapewne   chciałby mi powiedzieć: W życiu zawsze trzeba coś robić!   Robię krok w przód, wbrew zniechęceniu, Czasami jako optymistka; A czasem z wielkim pesymizmem - Chociażby działania namiastkę.   Grunt nie może uciekać spod nóg - Chandra źle mi los wybiera! Nawet jeżeli będę dreptać,  Uda mi się odbić od zera.   Fraszka:  Recepta O krok do ostrej apatii? Leczyć fantazją i atrakcją. *** Chandra z weną się nie liczy, Nie dość, że mam chandrę, to jeszcze się chandryczę!
Read more »

Nocą....

Obraz
  *** Życie kosmiczne to ta lepsza część mojego życia na ziemi. Co noc wyruszam na Drogę Mleczną, Spaceruję wśród białego złota gwiazd. Tak jak lunatyk chodzę po dachach - Z księżycem gawędzimy aż po brzask. Opuszczam na chwilę zwykłe życie, Zagłębiam się w nocnych snów widziadłach. Barwne wizje płyną jak w teatrze, Powolny mózg zabrał w świat fantazji. Gwiazdy ścielą się u stóp - nisko! Wśród granatu nocy świecą mgławice. Chcę wiedzieć - jak jest u Boga w Niebie? Zaglądam tam przez dziurkę od klucza. Fraszka: Lunatykowanie To spacer bez zawrotów głowy, To sen chodzony i odlotowy.
Read more »

Sen wieczny

Obraz
  Na twarz przywołuję uśmiechy, Uśmiechy w odcieniu milczenia. Na półki ze snami odkładam, Przebytą część mego istnienia: Przez pamięć wrażenia spisane I duszy niepewne wybory, Też cienie - zasnute letargiem. Dzisiejszy dzień stare sny spłoszył. Wędruję pomiędzy krzyżami, Ustawionymi w równe rzędy, To tutaj poległy marzenia, Zasnęły na wieki - snem wiecznym. Tak! Narzekam. Wciąż brak mi skrzydeł, Które niosą na szczyt istnienia! Dziś wiem! Loty do chmur przeminą I  pod krzyżem zasną złudzenia. W czasie pandemii mniej bywamy, mniej widzimy, mniej też zdarzeń, które mogą pobudzić wenę twórczą. Czasami interesujące zdjęcie powoduje, że powstanie wiersz. A jeśli do tego zdjęcia dołożymy bytność na cmentarzu, to na pewno w głowie urodzą się refleksje na temat przemijania i niejednokrotnie powstanie temat wiersza.
Read more »

Książka - "Tajemnice życia"

Obraz
 Polecam Państwu mój tomik poezji. Na treść książki składają się wiersze, które wysłałam na konkurs  literacki Wydawnictwa Poligraf.  W konkursie - w 2022 roku otrzymałam wyróżnienie i tym oto sposobem powstała ta książka. Jeśli Państwo lubicie wiersze w formie książkowej, to od dzisiaj tomik jest już w księgarniach.  Książkę można również zakupić na stronie internetowej Wydawnictwa Poligraf. Książkę z dedykacją i autografem można również zamówić pod adresem e-mail: bwaluszko@wp.pl, lub na Allegro. Gorąco polecam. Beata Wałuszko
Read more »

Nie jestem już...

Obraz
Nie jestem już tą słoneczną dziewczyną, Która łódką skleconą z marzeń do brzegu Przybija, życie nie niesie mnie w chmurach Jak kiedyś - na srebrnym rożku księżyca. Nie idę o lasce, chociaż utykam, Brnę przez kłopoty - jak w piachu, na wietrze, Jeszcze patrzę w górę z nadzieją głęboką, Szukam miejsca pośród gwiazd Drogi Mlecznej. Może dni z biegiem czasu się zmieniły, Przygasły, przestałam je liczyć w myślach, Ale chciałabym być w twoich ramionach, Mocnych jak drzewa, jak słońce słonecznych. Fotka z Pinteresta. Jak tu nie napisać wiersza?  Pinterest podsuwa mi wspaniałe zdjęcia. Piszą: "Znajdź  pomysł na wiersz". Komentarze Fraszki: Nie można przestać być sobą Jestestwo nam się nie zmienia, Przybywa jedynie doświadczenia. * Z siebie się nie wyrasta, Nawet z upływem czasu.
Read more »

Monotonia

Obraz
  Dzień, który składa się z rytuału Zwyczajnych i monotonnych zdarzeń, Miewa tyle ze szczęściem wspólnego, Że istnieje data w kalendarzu.  Tłamsi naturę zwykły poranek, A monotonia się nie czai, Lecz wdziera w ludzki grafik uparcie, Tkwi na papierze i w każdym zdaniu; Jest królem powietrza, solą życia I jednostajnie powtarza kadry, I nieodmiennie z zegarkiem tyka, Chociaż świat gna do przodu uparty.     Wiecznie pędzący świat nie wie nawet, Że chociaż mknie do przodu z fantazją, Bywa powtarzalny jak obrazek, Monotonny, odbity przez kalkę. I jeszcze fraszka  na ten sam temat: Monotonia Jeśli życie staje się monotonne, Żyjemy tylko raz, a nie wielokrotnie.
Read more »