Moja dusza




Czy jest coś, o czym nic nie wiesz? Jest. Moja dusza.
Ma wiele odcieni: matowych i ostrych barw,
Wtulona w ciało drży, między emocjami łka,
Czasami zakwita spełnieniem jedynie w snach.

Dusza, choć nieśmiertelna, kocha życie ludzkie,
Karmi się srebrem, księżycowymi blaskami,
W ciemności smutna - przysiada na gałęziach drzew,
Los pisze wierszem, droczy się z życiem rymami.

Bywa, że jak kołek w płocie samotność ceni,
Pośród przemyśleń zmienia losu zamiary,
W jasnych chwilach z uśmiechem garnie się do ludzi,
Minuty maluje jak pędzlem - życia żarem.

I jak to z rozterkami duszy bywa nieraz,
Wcale nie wie, czy na pewno trafi do Nieba,
Na wszelki wypadek żyje wewnątrz losu ram,
Chociaż - całkiem inaczej żyć jej się zachciewa.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Chandra

Nocą....

Sen wieczny

Książka - "Tajemnice życia"

Nie jestem już...

Monotonia